Euro – wspólna waluta unijna

Jednym z początkowych etapów integracji gospodarczej w Europie był rok 1958, kiedy na mocy Traktatu Rzymskiego utworzona została Europejska Wspólnota Gospodarcza (EWG). Liczyła ona na początku 6 członków, a później była stopniowo rozszerzana. Jej bezpośrednią następczynią stała się Unia Europejska ustanowiona Traktatem z Maastricht, która rozszerzała zakres wspólnej polityki gospodarczej krajów do niej należących i wprowadzała unię gospodarczą oraz walutową. Głównym przedsięwzięciem tej unii było utworzenie wspólnej waluty i dzięki temu przeniesienie polityki pieniężnej na szczebel wspólnotowy.

Postanowiono, że od stycznia 1999 zacznie obowiązywać nowa waluta – euro, którą będą mogły przyjąć kraje spełniające poniższe kryteria zbieżności:

- deficyt budżetowy nieprzekraczający 3% PKB;

- wysokość długu publicznego maksymalnie do 60% PKB;

- stabilność kursu wymiany walut w ostatnich dwóch latach;

- stopa inflacji nie powinna przekraczać o więcej niż 1,5 punktu procentowego wysokości inflacji trzech państw UE o najbardziej stabilnych cenach;

- średnia stopa procentowa nie powinna przekraczać o więcej niż 2% średniej ze stóp procentowych w trzech krajach UE o najniższej inflacji.

Wspólnota walutowa

Wprowadzanie waluty euro następowało etapami od 1999 roku i najpierw objęło transakcje bezgotówkowe, a w rozliczeniach pieniężnych waluta unijna i narodowe funkcjonowały przez pewien czas równolegle. Dopiero w czerwcu 2002 roku całkowicie wycofano z obiegu banknoty oraz monety narodowe i zastąpiono je euro. Obecnie waluta ta jest oficjalnym środkiem płatniczym w 19 krajach Unii Europejskiej oraz w 11 krajach i terytoriach, które wprawdzie nie należą do UE, ale miały wcześniej tę samą walutę jak kraje unijne z nimi sąsiadujące lub uzyskały niepodległość już po wprowadzeniu euro i zdecydowały się je przyjąć zamiast tworzyć odrębną walutę.

Wprowadzenie euro ma wiele zalet, wśród których warto wymienić przede wszystkim redukcję ryzyka kursowego i związanych z nim kosztów transakcyjnych, możliwość intensywniejszej i łatwiejszej wymiany handlowej, a także ściślejszą integrację rynków finansowych.